Αρτηριακή υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση είναι μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μακρά αύξηση των δεικτών πίεσης στις αρτηρίες μιας μεγάλης κυκλοφορίας αίματος. Ένα σημάδι της νόσου είναι η αύξηση της διαστολικής (χαμηλότερης) αρτηριακής πίεσης, αλλά στις περισσότερες διαγνωσμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς έχουν συνεχή ανάπτυξη της συστολικής (ανώτερης) πίεσης.

Ποια πίεση θεωρείται αυξημένη

Η ταξινόμηση της αρτηριακής πίεσης που έγινε αποδεκτή το 1999 εξακολουθεί να ισχύει σήμερα. Τα παρακάτω θεωρούνται φυσιολογικά:

• Βέλτιστη - λιγότερο από 120/80 mm ed. Τέχνη.;
• Φυσιολογικό πρότυπο - λιγότερο από 130/85 mm ed. Τέχνη.;
• Κανονικά αυξήθηκε - στην περιοχή 130-139/85-89 mm ed. Τέχνη.

Η αύξηση της πίεσης υποδεικνύει τον σχηματισμό υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η εσωτερική διαβάθμιση της παθολογίας μοιάζει με αυτό:

1. Μαλακό (Ι βαθμό) - 140-159/90-99 mm Ed. Τέχνη.
2. Μεσαίο (II δεύτερο βαθμό) - 160-179/100-109 mm ed. Τέχνη.
3. Βαρύ (III βαθμός) - Πάνω από 180/110.

Τα τουφέκια των συνοριακών διαγνώστηκαν σε δείκτες σε 140-149/90 mm Hg. Τέχνη. Και παρακάτω. Συνοδεύεται από επεισόδια ανάπτυξης πίεσης και αυθόρμητη σταθεροποίηση.

Σε απομονωμένη συστολική υπέρταση, διαγιγνώσκονται δείκτες 140 και άνω / 90 και κάτω από mm Hg. Τέχνη. Αυτός ο τύπος παθολογίας χαρακτηρίζεται από διαστολική με αύξηση του συστολικού δείκτη σε φυσιολογικό επίπεδο.

Η ταξινόμηση Ag (πρωτογενές, δευτεροβάθμια)

Η ταξινόμηση της υψηλής αρτηριακής πίεσης βασίζεται σε διάφορους χαρακτήρες. Όταν συστηματοποίηση, οι γιατροί έλαβαν υπόψη:

• Λόγοι που προκαλούν την ανάπτυξη της παθολογίας ·
• Ηττήθηκε από τα όργανα στόχου.
• Το τρέχον επίπεδο αρτηριακής πίεσης, κ.λπ.

Ανάλογα με τους αιτιολογικούς παράγοντες, είναι κοινό να διακρίνουμε:

1. Πρωτογενή (απαραίτητη).
2. Δευτερεύουσα (συμπτωματική) υπέρταση.

Η φύση του περάσματος είναι καλοήθη (αργά αναπτυγμένη) και κακοήθης (με ταχεία επιδείνωση της κατάστασης) αρτηριακή υπέρταση.

Ποικιλίες δευτερογενούς (συμπτωματικής) υπέρτασης

Η δευτερογενής (συμπτωματική) αρτηριακή υπέρταση είναι ένα είδος ασθένειας που αναπτύσσεται λόγω της βλάβης των οργάνων που είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Χαρακτηρίζεται από μια επίμονη πορεία, την έλλειψη θετικής αντίδρασης στην θεραπεία με τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και τις αλλαγές στα όργανα στόχου, ιδίως στον σχηματισμό της καρδιάς, της νεφρικής ανεπάρκειας κλπ.

Όταν η πρωτογενή υπέρταση (βασική μορφή) εμφανίζεται ως ανεξάρτητη ασθένεια, οι δευτερογενείς μορφές είναι πάντα ένα σύμπτωμα της κύριας παθολογίας. Το σύνδρομο της αρτηριακής υπέρτασης συνοδεύει έναν αρκετά σημαντικό αριθμό ασθενειών. Διαγνώστηκε στο 10 % όλων των αναγνωρισμένων περιπτώσεων επίμονης αύξησης της αρτηριακής πίεσης.

Η ταξινόμηση της συμπτωματικής υπέρτασης βασίζεται σε παράγοντες που προκαλούν την ασθένεια.

Διαφοροποιώ:

1. Νευρογενή υπέρταση. Η ανάπτυξη οφείλεται στη βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος και στις σχετικές παθολογίες, για παράδειγμα νεοπλασία εγκεφάλου.
2. Νεφρογόνο (άλμα νεφρού). Διαχωρίζονται σε διάμεση, enoparchymales, αναγκαστικές, μικτές και ρινοπικές μορφές.
3. Ενδοκρινική Ag. Υπάρχουν επινεφριδιακά, θυρεοειδή, υπόφυση και εμμηνόπαυση.
4. Αιμοδυναμική - προκληθείσα από την καρδιά της καρδιάς και τα μεγάλα αρτηριακά κανάλια.
5. Μορφή δοσολογίας. Η ανάπτυξή του οφείλεται στη χρήση από του στόματος αντισυλληπτικά, τα συστατικά γλυκοκορτικοστεροειδών κ.λπ.

Το μέγεθος και η αντίσταση της αύξησης της αρτηριακής πίεσης, η σοβαρότητα των αλλαγών στην κατάσταση της αριστερής κοιλίας και του ταμείου με βάση μια άλλη ταξινόμηση. Οι γιατροί διακρίνουν τις ακόλουθες ποικιλίες συμπτωματικής υπέρτασης:

1. Προσωρινός. Για την παθολογία είναι μια τυπική βραχυπρόθεσμη αύξηση των δεικτών πίεσης. Οι αλλαγές στην κατάσταση του ταμείου λείπουν εντελώς. Η υπερτροφία των αριστερών κοιλιών δεν καθορίζεται σχεδόν.
2. Λάυ. Χαρακτηρίζεται από μέτρια, σύντομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης (η ανεξάρτητη αποδοχή δεν συμβαίνει). Υπάρχει μια αδύναμη υπερτροφία της αριστερής κοιλίας που μείωσε τα αγγεία του αμφιβληστροειδούς του ματιού.
3. Σταθερός. Συνοδεύεται από σταθερά υψηλή αρτηριακή πίεση. Οι πυκνότητες του μυοκαρδίου, οι σοβαρές παραβιάσεις στα σκάφη του ταμείου διαγιγνώσκονται.
4. Κακοήθη (ανεξέλεγκτη). Συνοδεύεται από ισχυρή αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Το αποτέλεσμα είναι δυσμενές.

Βρίσκονται οι ακόλουθες μορφές συμπτωματικής υπέρτασης:

• Πνευμονική υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση μιας μικρής κυκλοφορίας αίματος). Καθορίζεται ως διάγνωση όταν η αρτηριακή πίεση στην πνευμονική αρτηρία προσδιορίζεται πάνω από 25 mm. Rt. Τέχνη.
• Το Vasorsenal AH είναι μια δευτερεύουσα μορφή παθολογίας λόγω ανεπαρκούς κυκλοφορίας αίματος στα νεφρά ως αποτέλεσμα μιας εξασθενημένης αρτηριακής απόδοσης.
• Η υπέρταση της πύλης είναι ένας από τους τύπους της συμπτωματικής μορφής της νόσου, συνοδευόμενη από μια αύξηση της πίεσης στην πύλη της Vene.
• Υπέρταση του καναλιού Virsungov. Στο πλαίσιο της χρόνιας φλεγμονής του παγκρέατος.

Συνέπειες και επιπλοκές

Τα σκάφη των οργάνων στόχων έχουν υποστεί ζημιά με μεγάλη αρτηριακή πίεση: καρδιά, εγκέφαλο, νεφρά και μάτια. Η παραβίαση της κυκλοφοριακής διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει στην παρακολούθηση, όπως: Β.:

• Στηθάγχη επιθέσεις μαστού,
• Έμφραγμα του μυοκαρδίου,
• Νευρολογικές επιπλοκές κ.λπ.

Σπουδαίος! Ο σχηματισμός οξείων συνθηκών στο πλαίσιο μιας ισχυρής αύξησης της αρτηριακής πίεσης απαιτεί τη μείωση της στα πρώτα λεπτά/ώρες.

Αιτιολογικό

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της βασικής μορφής της παθολογίας δεν είναι σίγουρα γνωστοί στους γιατρούς. Αρκετές θεωρίες προορίζονται:

1. Νευρογόνο (κληρονομιά). Η αιτία της ανάπτυξης είναι το χρόνιο στρες, οι σημαντικοί συναισθηματικοί σοκ και οι ψυχολογικοί τραυματισμοί. Όλα αυτά προκαλούν αποτυχία στη διαδικασία της νευρικής ρύθμισης, συνοδευόμενη από αύξηση της δραστηριότητας του συμπαθητικού συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι η απόκλιση των σημάτων σε όλα τα όργανα και η αύξηση του τόνου των τοίχων των πλοίων.
2. Ογκώδες αλάτι. Λόγω των μειωμένων διεργασιών της παραγωγής υπερβολικών υγρών και ορισμένων ιχνοστοιχείων. Ως αποτέλεσμα του υπερβολικού μισθού των αλάτων νατρίου, εμφανίζεται αύξηση του συνολικού όγκου του αίματος. Οι προσπάθειες του σώματος να διατηρηθεί η διαδικασία αιμόστασης σε φυσιολογικό επίπεδο οδηγεί σε σπασμό μικρών αγγείων. Οι δείκτες για το μικροσκοπικό όγκο της καρδιάς σταθεροποιούνται, αλλά η συνολική αρτηριακή πίεση αυξάνεται.

Σπουδαίος! Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι ο λόγος για την ανάπτυξη του ΑΗ είναι μια αύξηση της δραστηριότητας του συμπαθητικού συστήματος.

Οι τροποποιημένοι (μεταβλητοί) παράγοντες κινδύνου που μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση της αρτηριακής υπέρτασης είναι:

• Ηλικία - Η διάγνωση της νόσου είναι σε άτομα της ηλικίας της ηλικίας.
• Κακές συνήθειες - κάπνισμα, απορρόφηση αλκοόλ.
• κατάσταση χρόνιου στρες.
• Ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα ·
• Ευσαρκία;
• Η παρουσία συνοδευτικών παθολογιών - ο διαβήτης είναι ιδιαίτερα δυσμενής.
• Υπερβολικό αλάτι με έλλειψη καλίου.

Οι λόγοι για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να είναι διαφορετικοί. Το ενεργό έργο των επινεφριδίων και η τάση σε γενετικό επίπεδο μπορεί να λειτουργήσει ως προκλητικός παράγοντας.

Συμπτώματα

Στην αρχική εκπαιδευτική φάση, η αρτηριακή υπέρταση είναι ασυμπτωματική. Ο ασθενής γνωρίζει μόνο την παρουσία ενός προβλήματος μετά την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.

Το μόνο σημάδι της παθολογίας μπορεί να περιγραφεί ως αύξηση των δεικτών πίεσης. Δεν υπάρχουν καθόλου παράπονα ή δεν είναι συγκεκριμένες:

• Πονοκέφαλος που βρίσκεται στην περιοχή του μέσου και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
• Ζάλη;
• Θόρυβος.

Οι πρώτες καταγγελίες σχηματίζονται στο πλαίσιο της ήττας των οργάνων στόχων. Σε αυτό το στάδιο προσδιορίζεται η εμφάνιση των ακόλουθων συμπτωμάτων:

• Ζάλη, συνοδευόμενη από πονοκέφαλο, θόρυβος - προκύπτει ως λογικό αποτέλεσμα κυκλοφορικών διαταραχών.
• Προβλήματα με την απομνημόνευση πληροφοριών ·
• Τα χέρια/τα πόδια κώφωνα?
• Αδυναμία;
• Διπλασιάζοντας την ορατή εικόνα.
• Flicker Black Dots στο οπτικό πεδίο.
• Τραυματισμό γλωσσών (σπάνιο);
• Νεφροπάθεια.

Τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά των τελευταίων σταδίων. Έρχονται στην αρχή του σχηματισμού παθολογίας.

Η αριστερή κοιλία (LV) αρχίζει υπερτροφικά με ζημιά. Η αιτία της αλλαγής είναι η αντισταθμιστική αντίδραση του σώματος, η οποία επιτρέπει αυξημένα φορτία στον τοίχο. Η αύξηση της κοιλίας οφείλεται στην αύξηση του αριθμού των καρδιομυοκυττάρων. Όταν η κατάσταση επιδεινώνεται, οι θάλαμοι της καρδιάς επεκτείνονται.

Αυτή η ζημιά στο όργανο μπορεί να εκδηλωθεί με τη μορφή:

• Ο σχηματισμός καρδιακής ανεπάρκειας,
• ξαφνική καρδιακή ανακοπή,
• Ισχαιμική ασθένεια,
• Διαταραχές του γαστρικού ρυθμού,
• Άσθμα καρδιάς,
• Ισχυρή δύσπνοια κατά τη διάρκεια των φορτίων.

Σπουδαίος! Ο πόνος στην καρδί στο φόντο της AG αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της απόλυτης ηρεμίας ή ως αποτέλεσμα μιας συναισθηματικής υπερεκτίμηση. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό είναι η αδυναμία να σταματήσει η επίθεση με μια γλυκερίνη χάπι.

Εάν οι νεφροί είναι κατεστραμμένοι, μπορεί να παρατηρηθεί η παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα. Η εμφάνιση της ρύπανσης του αίματος δεν αποκλείεται. Η πιθανότητα νεφρικής ανεπάρκειας είναι ελάχιστη.

Το πιο σημαντικό κλινικό σημάδι της αρτηριακής υπέρτασης είναι ένας πονοκέφαλος. Εμφανίζεται ανά πάσα στιγμή της ημέρας, αλλά πιο συχνά το πρωί. Γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή ως έκρηξη ή πόνο. Η θέση του εντοπισμού είναι το πίσω μέρος του κεφαλιού, αλλά η εξάπλωση σε άλλες περιοχές του κεφαλιού δεν αποκλείεται. Ο πόνος βελτιώνεται με ανατροπή και βήχα. Μπορεί να συμβεί σε απάντηση σε αγχωτικές καταστάσεις, φυσικό στρες.

διάγνωση

Η διάγνωση της νόσου πρέπει να λύσει τα ακόλουθα προβλήματα:

• Την καθιέρωση της παθολογίας, τον προσδιορισμό του τρέχοντος συμπεράσματος.
• Ταυτοποίηση της προέλευσης της υψηλής αρτηριακής πίεσης (πρωτογενής/δευτερογενής μορφή).
• Εκτέλεση διαφορικής διάγνωσης.
• Προσδιορισμός της παρουσίας/απουσίας βλάβης στα όργανα στόχου.

Κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής συνομιλίας με τον ασθενή, ο γιατρός ανακαλύπτει τα απαραίτητα σημεία:

1. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενειών στο άμεσο περιβάλλον;
2. Πόσο συχνά καθορίζεται η πίεση.
3. Υπάρχει προϊστορία χρόνιων ασθενειών στον ασθενή κ.λπ.

Ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) υπολογίζεται. Η παχυσαρκία είναι ένας από τους δυνητικούς προβαθμιστές της διαμόρφωσης υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Μετά την ολοκλήρωση της επιθεώρησης, μετράται η αρτηριακή πίεση. Προκειμένου να προσδιοριστεί ο βαθμός της αρτηριακής υπέρτασης, ο ασθενής συνταγογραφείται από την απόδοση του προφίλ της αρτηριακής πίεσης. Η. Μετρήσεις στους ίδιους τους ασθενείς στο σπίτι. Είναι απαραίτητο να κάνετε 4 μετρήσεις: δύο το πρωί και δύο το βράδυ για αρκετές ημέρες στη σειρά.

Τα αποτελέσματα πρέπει να συμπεριληφθούν στον πίνακα. Όταν οι δείκτες υπερβαίνουν τα 140/90 mm Hg. Art., Μπορούμε να μιλήσουμε για την παρουσία αρτηριακής υπέρτασης.

Μερικές φορές συνταγογραφείται μια βούρτσα (καθημερινή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης). Η τεχνολογία εμφανίζεται όταν οι μετρήσεις του ασθενούς παραμένουν φυσιολογικές, αλλά εμφανίζονται άλλα συμπτώματα της νόσου.

Σπουδαίος! Το SMAD είναι αρκετές μετρήσεις των δεικτών της αρτηριακής πίεσης για μια ολόκληρη μέρα. Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται από ειδική συσκευή.

Προκειμένου να προσδιοριστεί η πραγματική αιτία της ανάπτυξης της αρτηριακής υπέρτασης και να προσδιοριστεί η δύναμη της βλάβης στα όργανα στόχου, συνταγογραφούνται:

• Εξέταση του συστήματος των νεφρών. Περιλαμβάνει την εξέταση των ούρων - μια γενική δοκιμή. Ένας υπερηχογράφημα του θεάτρου του νεφρού συστήματος, η ρενογραφία με την εισαγωγή ενός ραδιενεργού ισότοπου συνταγογραφείται.
• Δοκιμή καρδιάς. Το EKG χρησιμοποιείται (το ηλεκτροκαρδιογράφημα δείχνει την ανάπτυξη του δρόμου R), ηχοκαρδιογραφία (σας δίνει τη δυνατότητα να δείτε σημάδια παθολογικής αύξησης της αριστερής κοιλίας και άλλων μετασχηματισμών).
• Οφθαλμολογική εξέταση του οφθαλμού. Ένα σημάδι της νόσου είναι η όραση εμποτισμού των αιμοφόρων αγγείων, η σφραγίδα. Η αιμορραγία δεν αποκλείεται.
• Υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα και των επινεφριδίων.
• Η εξέταση αίματος είναι μια γενική δοκιμή και μια εκτεταμένη βιοχημεία.

Κατά τη διάγνωση της δευτερεύουσας μορφής υψηλής αρτηριακής πίεσης, είναι απαραίτητο να διεξαχθούν διαφορικά διαγνωστικά (DIF). Συνεχίζει σε δύο φάσεις:

• Ανάλυση της κλινικής εικόνας, αύξηση των καταγγελιών, φυσική εξέταση του ασθενούς, ιδίως μελέτες ακουστικής, οργανικών/εργαστηριακών μελετών.
• Διαγνωστικά μέτρα με τα οποία μπορείτε να αξιολογήσετε τη λειτουργική κατάσταση των οργάνων και τις υπάρχουσες αλλαγές, ειδικότερα, πρέπει να αφαιρέσετε το καρδιογράφημα.

Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι βοηθούν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης, τον προσδιορισμό της προέλευσης της νόσου και την επιλογή της θεραπείας που είναι κατάλληλη για το κράτος.

Θεραπεία

Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης αρχίζει με μια αναθεώρηση του τρόπου ζωής και τη θεραπεία μη -φαρμάκου. Η εξαίρεση είναι μια δευτερεύουσα υπέρταση.

Η φαρμακευτική θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης παρέχει την απορρόφηση των ακόλουθων ομάδων φαρμάκων:

1. Διουρητικά. Το φάρμακο έχει θετική επίδραση στην κατάσταση του συστήματος καρδιακού κύκλου. Η υποδοχή δεν συνοδεύεται από την ανάπτυξη παρενεργειών. Η θεραπεία της νόσου αρχίζει με διουρητικά (αντενδείκνυται - διαβήτης και ουρική αρθρίτιδα). Στο πλαίσιο της θεραπείας, ο όγκος των ούρων που απομακρύνεται από τους νεφρούς και τα αντίστοιχα υπερβολικά νερά και άλατα νατρίου αυξάνονται. Τα διουρητικά συνταγογραφούνται σε συνδυασμό με άλλη υψηλή αρτηριακή πίεση.
2. Alpha Blocker. Τα φάρμακα χαρακτηρίζονται από καλή ανοχή. Δεν επηρεάζουν το σάκχαρο του αίματος. Παρέχουν μείωση της αρτηριακής πίεσης με ελαφρά αύξηση της ώθησης (συχνότητα της συστολής του καρδιακού μυός). Η εμφάνιση ορθοστατικής υπότασης στην αρχή της θεραπείας με τα φάρμακα αυτής της ομάδας γίνεται παρενέργεια. Για να αποκλείσει την ανάπτυξή του, είναι σκόπιμο να πάρετε φάρμακα πριν πάτε για ύπνο.
3. Beta blocker. Μειώστε τον καρδιακό ρυθμό συνοδευόμενο από μείωση της αρτηριακής πίεσης.
4. Αναστολέας ACE. Τα σύγχρονα φάρμακα χαρακτηρίζονται από υψηλό θεραπευτικό αποτέλεσμα και καλή ανοχή. Στο πλαίσιο της λήψης χρημάτων στο σώμα του ασθενούς, η μορφή της αγγειοτενσίνης II - μιας ορμόνης που προκαλεί τον αυλό των αιμοφόρων αγγείων δεν συμβαίνει. Χάρη σε αυτό, τα περιφερειακά σκάφη επεκτείνονται, η καρδιά λειτουργεί σε ένα πιο ήσυχο ρυθμό. Υπάρχει μείωση των δεικτών αρτηριακής πίεσης.
5. Ανταγωνιστής αγγειοτενσίνη-ΙΙ. Τα φάρμακα εμποδίζουν επίσης την αγγειοτενσίνη II. Διορίζονται εάν είναι αδύνατο να λάβετε αναστολείς ACE.
6. Ανταγωνιστής ασβεστίου. Τα φάρμακα επεκτείνουν τα κενά στα αιμοφόρα αγγεία και έτσι αποτρέπουν την ανάπτυξη του εγκεφαλικού επεισοδίου. Το φάρμακο έχει εξαιρετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα και είναι καλά ανεκτό. Έχετε μια μικρή λίστα αντενδείξεων. Πιο συχνά συνταγογραφείται ως μέρος της σύνθετης θεραπείας.

Η διακοπή της θεραπείας ακόμη και μετά τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης απαγορεύεται αυστηρά. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια θα προχωρήσει και πάλι, η οποία επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση των οργάνων στόχων. Επιπλέον, ο κίνδυνος ανάπτυξης καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου αυξάνεται σημαντικά.

Η θεραπεία της νόσου είναι σε βάση εξωτερικού ασθενούς: ο ασθενής καταλαμβάνει ανεξάρτητα επιλεγμένη φαρμακευτική αγωγή. Η παραμονή στο νοσοκομείο στο νοσοκομείο συνιστάται μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις.

Η θεραπεία της παθολογίας εκτός από τη λήψη φαρμάκων εξασφαλίζει ένα μασάζ. Οι διαδικασίες όχι μόνο συμβάλλουν στη μείωση της πίεσης, αλλά και στη συνολική ενίσχυση του σώματος, να βελτιώσουν τη δραστηριότητα του καρδιαγγειακού συστήματος κλπ. Διαβάστε περισσότερα για διαφορετικούς τύπους μασάζ στο άρθρο μας: μασάζ με υψηλή πίεση - κλασικές, κουκκίδες και άλλες αποτελεσματικές μεθόδους.

Θρέψη

Η συμμόρφωση με τις αρχές της διατροφής της διατροφής είναι μία από τις σημαντικότερες φάσεις για τη σταθεροποίηση των δεικτών της αρτηριακής πίεσης. Σε περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, συνιστάται η διατροφή αριθ. 10.

Στην αρχική φάση του σχηματισμού της παθολογίας (AH 1 βαθμός), είναι απαραίτητο να επιμείνουμε στη διατροφή αριθ. 5. Παρέχει περιορισμό όταν χρησιμοποιείται αλάτι επιτραπέζιου. Με την επιδείνωση του κράτους και την ανάπτυξη παραβιάσεων στο έργο της καρδιάς και του αγγειακού συστήματος, συνιστάται η μετάβαση στη διατροφή αριθ. 5 Α.

Εάν η ασθένεια περιπλέκεται από την αθηροσκλήρωση, η δίαιτα αριθ. 10 C. Hypocholesere Indiet έχει συνταγογραφηθεί για να μειώσει την χρησιμοποιούμενη προέλευση των ζωικών λιπών, εύκολα εύπεπους υδατάνθρακες. Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες τροφίμων, λίπη λαχανικών και πρωτεΐνες.

Ο κατάλογος των επιτρεπόμενων προϊόντων εμφανίζεται από τις ακόλουθες θέσεις:

• Ψωμί - σιτάρι, σίκαλη, ολικής αλέσεως, με πίτουρο. Όχι -αγάπη πίσω, ψήνουμε.
• Σούπες λαχανικών.
• Οι ποικιλίες τροφίμων του κρέατος: πουλερικά, τα κουνέλια. Μπορεί να μαγειρέψει και να ψήνει.
• Θάλασσα/ποτάμι. Θαλασσινά.
• Εποχιακά λαχανικά. Μπορείτε να προετοιμάσετε το στιφάδο από αυτά.
• Ξινά γαλακτοκομικά προϊόντα και τυρί cottage από χαμηλό τυρί. Ξινή κρέμα με χαμηλή λίπος (τοποθετημένη σε ένα μπολ).
• Μαλακά αυγά (όχι περισσότερο από 3 κομμάτια την εβδομάδα).
• Γάλακτα και σάλτσες ντομάτας.
• Κροάτες, ζυμαρικά.
• Λάδι (στο έργο ενός τελικού πιάτου).
• Φρούτα/μούρα (σε οποιαδήποτε μορφή). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία Compota, Jelly, Jelly.
• Χυμοί, τσάι με γάλα, τριαντάφυλλο ισχίο Kochlung.

Πρέπει να αποκλείεται πλήρως από τη διατροφή:

• Φρεσκοψημένο ψωμί, sdoba, περίπλοκα αρτοσκευάσματα.
• Brew Favorites.
• Λίπος κρέας.
• Καπνισμένο κρέας, λουκάνικα.
• Ψάρια (αλμυρό/καπνιστό), χαβιάρι.
• Fettsauces, τυρί, κρέμα.
• Άνοιξη, ραπανάκια, σπανάκι, χρένο, μανιτάρια.
• Πάγος, σοκολάτα, ζαχαροπλαστικής, ισχυρό τσάι, καφέ.

Η κατανάλωση αλατιού πρέπει να μειωθεί σημαντικά.

πρόληψη

Η πρόληψη της νόσου δεν είναι συγκεκριμένη. Πρότυπα θέματα:

1. Σημειώστε τις αρχές της διατροφής της διατροφής χωρίς να βγάζετε τον όγκο ορισμένων προϊόντων ή να μειώσετε σημαντικά. Μειώστε την κατανάλωση ζωικού αλατιού και λιπών. Κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, είναι σκόπιμο να μην πιπιλίζετε καθόλου φαγητό. Είναι απαραίτητο να εγκαταλείψετε τα λιπαρά/αιχμηρά/τηγανητά πιάτα.
2. Η καθημερινή σωματική δραστηριότητα σύμφωνα με την ηλικιακή ομάδα. Η εκτέλεση της γυμναστικής βελτιώνει καλά τους ανθρώπους. Συνιστάται να ασχοληθείτε με το τρέξιμο, το περπάτημα, το κολύμπι, την επίσκεψη στο γυμναστήριο και την αναπνοή. Στην αρχή του μαθήματος, το σώμα θα πρέπει να λάβει ένα ελάχιστο βάρος. Πρέπει να αυξηθεί σταδιακά.
3. Η εξομάλυνση του βάρους είναι μία από τις προϋποθέσεις για την επιτυχή πρόληψη.
4. Είναι απαραίτητο να μάθετε πώς να ελέγχετε αγχωτικές καταστάσεις, καθώς είναι ακριβώς μια παραβίαση του έργου του κεντρικού νευρικού συστήματος, το οποίο οι γιατροί περιγράφουν σχεδόν τον κύριο λόγο για την ανάπτυξη της νόσου. Η αυτόματη εκτόξευση, ο διαλογισμός, η αυτο -ύπνωση βοηθούν καλά.
5. Μια πλήρης απόρριψη κακών συνηθειών. Το κάπνισμα και το αλκοόλ μπορούν επίσης να προκαλέσουν παθολογία.

Η παθοφυσιολογία θεωρεί την αρτηριακή υπέρταση ως μία από τις πιο σοβαρές παθολογίες, όχι μόνο μια επιδείνωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς, αλλά και σε θέση να προκαλέσει θάνατο. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο εάν τα επεισόδια εμφανιστούν με αυξημένη αρτηριακή πίεση, ξεκινήστε μια εξειδικευμένη συμβουλή και, εάν είναι απαραίτητο, να ξεκινήσετε τη θεραπεία.